Ze spelen mooi weer
Vooral in gezelschap
Groeit charisma nóg meer
Mensen met maskers
Ze lijken zo aardig
Zolang iemand kijkt
Zijn ze zeer sociaalvaardig
Mensen met maskers
Lachen net iets te schel
Alsof ze zeggen willen:
Je ziet me toch wel?
Bij hen is alles beter,
Mooier en fijner
Daardoor voelt de ander
Zich gelijk een stukje kleiner
Mensen met maskers
Klinken zo joviaal
En iedereen denkt dan:
Nou, díe is sociaal!
Ze geloven vast heilig
Dat niemand het ziet
Maar in holle ruimtes
Galmt het verdriet!
En als het masker valt
en ze worden niet geloofd
Krijsen de demonen
Als gekken in hun hoofd!
Want mensen met maskers
Zijn net als de maan
Die je alleen door de zon
Aan de hemel ziet staan
Ze zijn van nature
In donker gehuld
Niet alles wat schittert
Is goud of verguld
Mensen met maskers
Onherkenbaar vermomd
Owee als je achter
Hun ware aard komt
Dan komt de vergelding
Die niemand anders ziet
Want van mensen met maskers
Win je het niet
Mensen met maskers
Ze gaan over lijken
Kennen geen scrupules
Zullen voor niemand wijken.
En niemand zal hen zeggen:
'Wat je doet, is bezopen'
Het levert veel meer op
Er achteraan te lopen.
Draaiend met de waarheid
spelen ze de onschuld
Terwijl hun prooi zich uitput
Aan het eind van zijn geduld
Vergeef me dat ik ben gaan houden
Van sarcasme en gesneer
Maar mensen met maskers
Die verdraag ik niet meer.
En wees vooral niet aardig
Als je mij ergens ziet
Bespaar me je vriendschap
Ik vertrouw je toch niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten