Er mist iets in de politiek, de media en in 'de wetenschap'. Iets vrouwelijks. Dan bedoel ik niet schreeuwerige types zoals Marianne Zwagerman, met haar empathieloze simplisme. Ik dacht meer aan een kracht. Een energie. Iets dat voortkomt uit het moederschap en dat zich dus weg kan cijferen als het nodig is voor een hoger belang.
Is het geloof? Is het religiositeit? Is het nog meer feitenkennis? Een supersnel computerbrein? Nee, het is wijsheid. Wijsheid is kennis verbonden met liefde. Een Godin!
De wijsheid is een vrouw
haar kleur is geen zacht roze
maar een helder hemels blauw
Bescheiden deelt ze haar verhaal
meer invoelend dan mentaal
masculien cijferkabaal
van kille statistieken
waarin veelal de leugens
van industriëlen pieken.
Ze geeft zelf niets om macht
slechts om waarachtigheid
en zoekt steeds de verbinding
achter alles wat ons scheidt.
Haar kroon van zuiver bergkristal
verbindt haar hart met het heelal
zodat ze elke taal verstaat,
en in de stilte van het Zijn
luistert voor ze praat.
