Vrouw

Ik ben net niet feministisch genoeg om niet heel erg van foute blanke-mannenkunst te houden. Ik hou van de magische en sprookjesachtige sfeer van het oriëntalisme, de prerafaelieten en impressionisten. Gewoon, omdat het verschrikkelijk mooi is om naar te kijken. Terwijl diep van binnen een stemmetje zegt: 'Ja maar...'

Wij worden geacht

om stil en onbewogen

met half open mond

en starende ogen

te liggen op de grond.

Wij zijn om te bewonderen

als de bloemen in de wei,

we mogen zachtjes schitteren

maar niet uitbundig of te blij.

In ruisende gewaden

als feeën in een bos

op blote voeten dansen

de haren lang en los.

Wij zijn geen echte mensen

van vlees en bloed met zorgen

wij zijn mystieke dromen

die sterven in de morgen

 

Uit: Vlinderperspectief, uitgeverij Elikser

Geïnspireerd op de schilderijen van waterhouse

In het land van Buma

In het land van buma

met z'n Neanderthalerkop

wordt het volkslied gezongen

hangt de vlag weer in de top

er wordt gebeden voor het eten

vol glyfosaat en fipronil

maar Buma heeft een schoon geweten

want Jezus stierf ook voor zíjn ziel!

 

In het land van Buma

met z'n Neanderthalerkop

sterven de oudjes en chronisch zieken

maar wordt gezorgd voor de top.

aan multinationals wordt toegegeven

maar men kent geen mededogen

met de  lotgevallen van Fred Teeven

die naar een oorlogsland terug mogen.

 

Ik hoor de treinen van weleer

weer door de stille nachten rijden

met alle mensen die afgeschreven

in kille duisternis verdwijnen

Herken de vlaggen en de vaandels

van de 'wij-dictatuur',

maar ook 'wij' staat als dit doorgaat

straks met z'n rug tegen de muur.

 

In het land van Buma

waar God's liefde is verstomd

is er niemand die vroeg of laat

aan Buma's tuchtiging ontkomt.

De vergelijking blijft bij me hangen

met iets uit de vorige eeuw

al is de swastika nu vervangen

voor een hele bange leeuw.