Er zaten eens twee buren
Op hun balkon te gluren
Vanonder pet en parasol
Hielden die twee
Dat best lang vol
Ze nipten van hun kopje thee
En de vlag was ook gehesen
Nadat ze voor de televee
De koning hadden geprezen
Zo zaten ze daar heel tevree
Verborgen achter hun brilletjes
Glurend over de Wegebree
Beschaafd, bedeesd en stilletjes
Ze gluurden omhoog
Ze gluurden opzij
En toen viel hun oog
Zwaar rustend op mij
je hoorde hen denken
Wat doet die vrouw hier
Ze bederft ons uitzicht
Verpest ons plezier
Kan ze niet trekken
Met kleurrijke kampers
Nomaden en gekken
Schreeuwers en stampers
Ze schudden hun hoofd
En zuchtten eens diep
Van de vrede beroofd
Door 'n excentriek tiep
Geen opmerkingen:
Een reactie posten