Crab-crap :-)

Deze schreef ik nadat ik een foto voorbij had zien komen van een zeedier dat zich erg goed aangepast had aan 'de tijdgeest'. In plaats van in een schelp, woonde hij in de dop van de tandpasta.

Er kwam een krabje voorbij

met een dopje op zijn kneiter

hij keek bepaald niet blij

meer als een boze bijter.

Hij zei toen tegen mij:

'Krab eens even in mijn oor

want door al die plastic soep

geloof ik dat ik niks meer hoor.'

En zwom daarna, ondanks de troep,

er kribbig weer vandoor.