zaterdag 2 oktober 2021

Het Grote Verbindingsgedicht

Het bleef stil toen ik met mijn kind

terugkeerde naar eigen land

2 rechteloze spookburgers

verdwaald in niemandsland


Onredelijke vragen

en eisen werden gesteld.

Daarna sloten ze mij uit

was dat dan geen geweld?


Het bleef stil toen ik werd beschuldigd

door de zoveelste ambtenaar

en dat wat mij in leven hield,

de liefde die ik had voor haar,

ook nog werd vernield!

Ik was toen al gestorven,

In de strijd om gerechtigheid

En raakte de relatie 

Door de frustratie alsnog kwijt.


Het bleef stil toen ik ziek werd

Zonder hand om in te knijpen

als het zo erg zeer deed

dat ik me aan iets vast moest grijpen

het bleef stil tijdens het hetzen

de provocaties in de nacht

om wraak te nemen voor alles

wat ik zei en hardop dacht


Het bleef net zo stil als vroeger

toen er dingen met mij gebeurde

Die het daglicht niet verdroeg

en men zei dat ik maar zeurde.


Al die jaren keek je weg

en stemde VVD

je faciliteerde het geweld

je deed er zelf aan mee.


Dwangarbeid, dakloosheid

en jeugdzorginquisitie

zorgfraude, oplichting

en pesters bij politie!


Je was er niet toen ik brak

Jullie steun en hulp vroeg

jullie vonden mij een profiteur

ik kreeg wel 'hulp' genoeg!


En nu word jij dus zelf bedreigd

door dezelfde bron van kwaad

en verwacht je dat iedereen

Unaniem achter je staat

terwijl je jarenlang

steeds tegen mij zei

dat ik positief moest denken

want dan ging alles wel voorbij


Je zei dat ik niet moest zeuren

dat ik me beter moest gedragen

je zei dat het aan mij lag

en ik minder vaak moest klagen.


FIJN DAT JE NU WAKKER BENT

IK WENS JE HEEL VEEL KRACHT!


ik neem aan dat je in je wanhoop

geen moment aan de ander dacht:

al die ouders die het verloren

van jeugdzorg, van de staat,

kapot getreiterde werklozen

door links EN rechts gehaat

De toeslagenslachtoffers

waar niemand meer over praat,

daklozen die vernederd werden

overgeleverd aan de straat.

Kunstenaars en zieners

beschuldigd van gekte


MAAR IK BEN BLIJ DAT JE MISERE

JE NU DAN EINDELIJK TOCH WEKTE!


Gelukkig heb jij je fijne clique

en houd je elkaar stevig vast

wij zorgen wel weer voor onszelf

dan zijn we ook niemand tot last.

Ik heb je wel ontvolgd

omdat je mij altijd beleerde

dat ieder zelf verantwoordelijk is

toen ik elke steun ontbeerde.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten