Woeste Wilma

Ik las mijn dochter vroeger altijd voor uit Woeste Willem. Dat was een zeerover. Ik heb een vrouw voor hem gevonden:

Ik ben Wilma, woest en wild
als een storm sla ik op tilt
Ik ben niet zacht en meisjesachtig
gedienstig, netjes en aandachtig, 

ik ben niet lief en ook niet aardig,

maar mijn benen zijn zeewaardig!
 

Ik spuug met windkracht acht

zilte rochels door de nacht.

Ik ben een woeste vrouw
onverschrokken maar wel trouw.
Ik heb twee tamme vlooien,
waterluizen en een rat.

Het kan vriezen, het kan dooien,
maar niemand doet me wat!
Ik ben een poëzie-piraat
die zelden met twee woorden praat,
ik gooit het liefste met mijn pet

naar elke vorm van etiquette

Van alle woeste wijven
kan ik het vurigst schrijven.
Ik brul en blaat zo bliksems kwaad
dat mannen van schrik verstijven!
Ik ben ook staatsgevaarlijk
ik ben ontembaar, driest en waarlijk
ongenadig tegen de draad!
Ik ben de schrik der zeven zeeën
als je me ziet dan denk je: 'Nee, hè?'
Maar dan is het al te laat
en zink je naar beneeën!

Sabine