Waarom ik afgekeurd ben en van een uitkering leef:
Ik ben in 2012 gedeeltelijk afgekeurd door het UWV op grond van onjuiste beeldvorming die ontstaan is door een oplichter in het zorgcircuit. Deze man heeft zich overal voorgedaan als mijn behandelaar, maar dat was hij niet: Er zijn nooit behandelafspraken geweest, er is geen anamnese gedaan en er is nooit een diagnose gesteld. Hij had ook geen diagnosebevoegdheid.
Het was een oplichter en die man had berecht moeten worden!
Hij heeft overal voor negatieve beeldvorming gezorgd. Waarschijnlijk om zich in te dekken tegen klachtenprocedures.
Wat de door hem veroorzaakte beeldvorming is, houdt iedereen angstvallig voor mij geheim.
Met de diagnose van het traumacentrum Leeuwarden uit 2008 (CPTSS) en de latere second opinion van een psychiater (ook een stress-stoornis) is nooit iets gedaan.
De onjuiste beeldvorming werd ongeveer in 2016 tijdens een herkeuring gecorrigeerd. Ik werd opnieuw gedeeltelijk afgekeurd op grond van een diagnose die in 2013 gesteld was door reumatologen, die vreemd genoeg nooit door mijn huisarts met mij is gecommuniceerd: een chronisch pijnsyndroom.
Omdat ik alleen maar diagnoses krijg en geen behandeling, heb ik inmiddels alle symptomen van een auto-immuunziekte die erg lijkt op vergevorderde fibromyalgie.
In 2018 ben ik weer gekeurd. Toen ben ik op grond van nieuwe medische uitslagen van een darmlab (extreem lekke darmen, zonuline-niveau van 1246!) volledig afgekeurd.
Hoe kan het dat ik door het UWV volledig afgekeurd word en dat het Drentse establishment blijft doen alsof ik een werkschuwe hypochonder ben die niets mankeert?😕
Ik mag zijn zoals ik ben.
Zonder dat anderen mij stoornissen opplakken
omdat mijn mening iemand niet aanstaat!
Oorspronkelijk is mijn beroep sociale dienstverlener (belangenbehartiger!). Daarnaast ben ik o.a. reikimaster, vedisch handanalist en yogadocente. Ik beoefen nog steeds 'reiki' (meer gebaseerd op de christusenergie), meditatie en yoga. Maar alleen om mezelf overeind te houden.
Hoewel het niemand iets aangaat waarom ik van een uitkering leef, wil ik het uitgelegd hebben, omdat verhalen een eigen leven zijn gaan leiden. Ik kan nooit meer mijn eigenlijke beroep uitoefenen of lotgenoten helpen met yoga en meditatie, omdat mijn reputatie beschadigd is door alle laster die over mij is verspreid.
Als je wilt dat mensen werken en meedoen, moet je ophouden ze kapot te maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten