Uit mijn dichtbundel 'Vlinderperspectief', die ik schreef in een tijd dat ik bezig was te helen van een misbruik-ervaring. Door iemand die ik als partner had vertrouwd en onze intimiteit tegen me gebruikte, om me te besmeuren als mens, als vrouw, als moeder.
(Maar ik blijf erbij dat wijven onder elkaar het smerigst zijn.)
De innerlijke tuin:
Zou er ergens een plek zijn
vriendelijk en zacht
een plek waar nog geen mens
ooit iets kwaads heeft gedacht
van ongerepte schoonheid
door niemand ooit beroerd
waar God je op zijn adem
tot grote hoogte voert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten