zondag 22 oktober 2017

Narciste

Nee. Het gaat niet over een buurvrouw. Niet van de overkant, niet van boven, beneden of ernaast. Geen enkele. Dat ik straks niet weer iemand aan de deur heb staan met de vraag over wie mijn gedichten gaan.

Je bent net een klein meisje
dat speelt dat ze volwassen is
met je bontje en je blingbling
een hondje in een mandje
fiets je tringeling
als een kittig bij de handje
over de ring.
 
dunne lippen, zwaar gestift
gecultiveerd, maar toch geschift.
velen zul je vast verleiden
met je poeha en rode wijn
de vraag rijst echter snel
of er achter al die schone schijn
ook meer dan slechts een bel
van lucht zou kunnen zijn
 
Zodra je kersenrode lippen
loskomen van elkaar
maakt je vlijmscherpe tong
zich voor de aanval klaar
Bloeddorstig glijdt het langs een wit
moorddadig roofdierengebit.
De beschaving aan de buitenkant
is van binnen nogal pover
waar het hart vol van is
loopt de mond van over.
 
 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten