De nacht

Ik trek een berg tegen me aan

en dek mij toe met sterren.

Ik zwerf in een baan

als een planeet om mijn kern.

Terwijl ze de nacht baarde

uit een verhouding met de zon

vind ik bij moeder Aarde

in mijzelf de bron.

 

Sabine

Uit: Vlinderperspectief

 

Slapeloze nachten kunnen ook heel mooi zijn.

 

 

 

 

Het gebed

Vader, vergeef hen

zij weten niet wat ze doen.

Ze verbergen zich achter maskers

en voorgewend fatsoen.

Geveinsde vriendelijkheid

als een nachtelijke zoen,

na de zonde komt de spijt

daar ze niet denken voor ze doen.

 

 

Sabine

(uit vlinderperspectief)

De barmhartige samaritaan

In ruil voor mijn hulp

wil ik de hemel in geprezen

want ik ben toch zo'n goed mens

dat heb ik keer op keer bewezen!

Ik sta al jarenlang bekend

als bescheiden en zachtaardig

om mijn sociaal engagement,

betrouwbaar, geloofwaardig.

Dat ik er nu voor jou ben

dat stemt je vast blij!

Want ik ben jouw lot

uit de geluksloterij!

Ik deel met jou mijn rotzooi

en steel bij jou het licht.

Ik wil in ruil voor hulp

een dankbaarheidsbericht.

Ik wil je aandacht en je liefde

ik wil genoemd in een gedicht!

Groeiend van jouw ellende

doe ik mijn christelijke plicht!

 

Sabine

 

Uit: Vlinderperspectief.

 

Ik hoef vast niet uit te leggen dat dit gedicht gaat over de verwonde heler. Iemand met het helpersyndroom.

Dit soort figuren krijgen we in de participatie-maatschappij met bosjes op ons afgestuurd. Opnieuw afhankelijk van de verkeerde figuren met allerlei verborgen agenda's. En als het dan weer mis gaat, heb JIJ het gedaan. Dan ben JIJ de lastige, kritische pantiënt/hulpvrager/cliënt. Dan zeggen ze:

Kijk, het is een 'patroon.'

 

 

 



Heimwee

Ik mis

de geur van Pernis

die vol van zwavel is

en zwarte roet

de avondgloed

van industrie

petrochemie die

affakkelen moet

en lichtjes

zoveel lichtjes

dat het aan kerstmis denken doet!

 

Oude Maas en Brielse Maas

stromen onverwijld

zoals altijd

nog druk bezeild

de bruggen onderdoor.

Hier ging met zware tegenwind

een kindertijd teloor.

En ik zit op de hei

niet te weten waar ik hoor.

 

 

Sabine

(Uit Vlinderperspectief)

Drenthe

13 jaar geleden schreef ik op mijn allereerste blog een gedichtje. Over Drenthe. Het gedichtje was al ouder. Ik denk uit de eerste jaren dat ik in Drenthe woonde. Geen idee dat mensen daadwerkelijk mijn blog zouden lezen en me van geen kwaad bewust plaatste ik dat gedicht erop. Moest even 'ontladen'. Na de zoveelste aanval geïncasseerd te hebben.
Maar aan de overkant woonde een vrouwtje met een sticker op de deur: Hier kuj' Drents proat'n.
Ze liep met depressieve klachten bij de GGZ. En had blijkbaar op mijn blog zitten koekeloeren, want van de ene op de andere dag kon ik niks meer goed doen en werd in de hele buurt zwart gemaakt. 

Ik was de buurvrouw die haar soep kwam brengen als ze uit het ziekenhuis kwam. Voor alle duidelijkheid!!

Toen ik bij haar aanbelde om te vragen wat daar de reden van was, bleek het om mijn gedicht te gaan!
Het zat haar zo hoog, dat toen ik haar enkele jaren terug, na vele omzwervingen, een keer in de supermarkt tegenkwam, ze op me afstoof en op me inreed met haar boodschappenkarretje. Daarna achtervolgde ze me scheldend door de hele supermarkt. Ik de filiaalmanager erbij gehaald. Terwijl zij over mij haar beklag ging doen tegen de filiaalmanager van Lidl (vanwege een gedichtje), kon ik veilig de supermarkt verlaten.

Drenthe:

 

Ouwe-mensen-spruitjeslucht

volksvreugd in vogelvlucht

ranzig vet, gebraden spek

boerenjongens zonder nek

groene zeep en kippenpoep

bible belt en bonensoep

hunebedden, volkstrots

kniepertjes van koeienkots

achterdocht en roddelzucht

koloniale turftucht

Drenthe, een apart verhaal

ouwe-mensen-klompen-taal

 

Sabine

(uit vlinderperspectief)

Slachtoffer van NPD

 

Uit mijn dichtbundel 'Vlinderperspectief',
geschreven na een ervaring van narcistisch misbruik:

 

De waarheid van woorden

is moeilijk te wegen

en soms wordt de waarheid

eenvoudig verzwegen

 

Er wordt mee gedraaid

en ook gechanteerd

de waarheid is hard

en soms ook verkeerd

 

Het enige ware

dat ik ken

is dat ik adem

en hier nú ben,

omdat

niets lijkt op wat het schijnt

en wat het wel is, snel verdwijnt!

 

Sabine

De pose

Je hebt een shabby baardje
en een tattoo op je arm
maar je ogen zijn gelift
met een stukje endeldarm
Je rustieke lange haren
laten het beest in je zien
Je onderkin is weggewerkt
met een Rapid nietmachien
Daar sta je dan te swingen
in 'je suis charlie string'
je bent een voorbeeld van beschaving
de ultieme westerling!

 

Sabine

Sabine

Sabine kan niet communiceren
Sabine doet alles verkeerd!
Sabine zal het wel nooit leren
want Sabine, die is weird!

Sabine is gewoon een doos
die je beter kunt negeren
om het minst geringste begint ze boos
naar iedereen te sneren.
Sabine laten we creperen
smoren in haar eigen sop
We luisteren niet meer en
geven haar voor altijd op.
Maar als Sabine dieper buigt
bijtend in het stof
en aan iedereen zijn fluitje zuigt
dan doen we net alsof!

 

Sabine

Burgemeester Dick

Burgemeester Dick
zou spreken op een feesie
maar hij had die dag de hik
zo erg, het was kreezie!

Zijn vrouw zei toen: 'Zeg Moppie
neem nog een glaasje wijn.'
Maar hij wilde liefst een droppie
en heel dicht bij haar zijn.

De burgemeester hikte,
het was niet om aan te horen.
Zijn vrouw dacht dat hij stikte
en stak haar vingers in de oren.

Ze kreeg hem ook niet in de wagen.

Vier ambtenaren heeft ze gebeld
om haar man dan maar te dragen
naar het feesie op het veld.

Maar burgemeester Dick
durfde niet te gaan
hij had zo erg de hik
dat hij nauwelijks kon staan.

Hij voelde zich zo nietig
en iedereen tot last
Hij verstopte zich verdrietig
in de linnenkast.

 

Het feestje duurde slechts een uur
iedereen keek met bezorgde blik
van het muziekkorps tot het stadsbestuur
'Waar is burgemeester Dick?'

Pas 's morgens om half zeven
stond er in de krant
waar de burgemeester was gebleven:
Hij zat in het buitenland!

 

Sabine

(Soort van echt gebeurd)

Voorbijganger

Maitreya zat op een bankje
in een ongrijpbaar moment
hij woog zorgvuldig woorden
aandachtig en present.
Hij droeg twee hippe gympies
en een uitgezakte knot.
Hij was, zei hij, boedhistisch:
geen religie, zonder God!
Zijn dharma bestaat uit reizen
buiten ruimte, buiten tijd
'Tussen de mensen', sprak de wijze
'leef ik in eeuwigheid.'

 

Sabine

Vreemde eend

Met de eenden in het gras te wonen
onder een groene bladerkruin
je in het paradijs te wanen
van een verborgen bloementuin
en dat de kern van het bestaan
zonder al teveel gesnater
over niets anders blijkt te gaan
dan het beste poedelwater
Een hapje kroos hier of daar
een nest tussen sigaren
zeven kuikens achter elkaar
die elke dag een stukje varen.
Met de eenden in het gras te wonen
en over slootjes heen te scheren
Je in een paradijs te wanen
van zachte eendenveren....

Afscheid van Karel

Onze kat moest weg. Voor de TWEEDE KEER wegens burenoverlast.
De eerste keer werd mijn huis zo erg belaagd dat de poes het hele huis onder plaste. Ik had dat beest al vanaf mijn 19e. Ze was oud. Omdat niemand haar wilde hebben, moest ze inslapen.
De tweede keer had te maken met het vorige gedicht. Onze kat werd vals van de overlast die we er van hadden.
Ik heb er nu nog verdriet om. Mis het beest heel erg. Allebei, trouwens.
Het is verschrikkelijk om een huisdier te zien lijden onder dezelfde overlast waar je zelf ook kapot aan gaat. Maar nooit serieus genomen. Niet één keer!!! En iedereen zich maar afvragen waar ik zo ziek van ben geworden.

We zullen je luchtje missen

onze neus in jouw vacht

de kussentjes onder je poten

je velletje zo zacht

je gekke grote oren

steken fier in de lucht

je scherpe drakentandjes

zo schattig en beducht

Wij spreken zelfs jouw taal

Mauw, prut en knor

wat zal ik het ontzettend missen

als jou straks niet meer hoor

je trippelende pootjes

het geknabbel boven je bak

gravend in het kattengrit

geritsel in een zak

Wat hebben we gelachen

om je ondeugende streken

Je kon spelen met een spruitje

die je verstopte onder mijn deken

Je groef een gat onder de bank

je klom in de gordijnen

wat wij lieten slingeren

liet jij voor goed verdwijnen

Wat zullen we je missen

ondeugend kleine kat

je prachtig felle ogen

het karakter dat je had

de schrammen en de rafels

is je allemaal vergeven

nooit eerder hoorde iets

zo erg bij ons leven.

 

 

Sabine

Het houdt niet op, niet vanzelf

ik hoor je heel hard schreeuwen
en ook hoe het wordt gesmoord

Dat niemand aandacht voor je heeft

en dat je opgesloten wordt.

Ik hoor je driftige buien
hoe boos je bent en bang
je wanhoop is te horen
bij ieder op de gang.
Maar niemand zal je helpen
ook al word je zo bezeerd!
De tranen niet te stelpen,
ik heb het geprobeerd.
Later als je groot bent
en je weg zoekt in het leven,
zoals ook ik bleef zoeken,
terwijl ik liefst op had willen geven,
hoop ik dat er iemand komt
met balsem tegen de pijn.
Want ik kan nu al voorspellen
hoe jouw toekomst straks zal zijn.
Het verleden zet zich vast

als diepe groeven in je brein

en repeteert daar heel je leven

steeds opnieuw dezelfde pijn.

Vroeg geleerd is oud gedaan.
Er zullen altijd mensen zijn
die je niet willen verstaan.

Maar misschien kun jij je later
toch verstaanbaar maken
zonder daarvoor eerst
in alle staten te geraken.

Over het licht in je ogen
is nu een waas gegleden
die was er nog niet
een jaartje geleden.

Ik stuur je in gedachten

een eenhoorn met in zijn staart
toverglitters die  ervoor zorgen

dat jouw zieltje wordt gespaard.

 

Sabine