Een absurdistisch, therapeutisch versje over 'overlast' (TWAALF JAAR LEEF IK NU IN DE HEL!), omdat ik te moe ben om er een hele griezelroman van te maken:
Een yogajuf uit Amersfoort
heeft onlangs haar buur vermoord
Bij volle maan levend gevild
duurzaam met de hand geschild
zonder dat iemand 't heeft gehoord
De losse vellen werden gedroogd
in keltisch zout met tijm geloogd
Daarna maakte ze er springrolls van
in een PFAS-vrije hapjespan
zo werd voor het gerecht betoogd
De yogajuf uit Amersfoort
slaapt sindsdien weer ongestoord
geen nacht werd meer gebroken
al heeft het huis lang vreemd geroken
nadat de buurman was gesmoord
In de gevangenis van Almere
kan ze rustig alles verteren
al heb ik wel gehoord
dat ze geen spijt heeft van haar moord
nu ze weer kan mediteren!
