Participatie-poëzie

Een absurdistisch, therapeutisch versje over 'overlast' (TWAALF JAAR LEEF IK NU IN DE HEL!), omdat ik te moe ben om er een hele grie...

 Zou er ergens een plek zijn vriendelijk en zacht een plek waar geen mens ooit iets kwaads heeft gedacht van ongerepte schoonheid door niema...

  Ik presenteer u de gekuiste versie van mijn dichtblog, want: De dichterlijke vrijheid is opgeheven! We mogen in dit duister uur alleen nog...

Nog een gedicht voor het wijkteam  Zonder talmen, zonder dralen is het wijkteam alle dagen druk bezig met het schalen ze schalen op, ze scha...

Een gedichtje voor het wijkteam: "Nee, mevrouwtje koekenpauwtje u moet gewoon niet klagen over een heel klein foutje dat u niet kunt ve...

  Ik heb mijn regenlaarzen aangedaan zie mezelf op een duinpan staan Ik weet niet vanwaar hoe ik daar ben neergestreken Waren het weken of e...

Ik kan geen aardige dingen meer zeggen geen zachten woorden op het puntje van mijn zwart geblakerde tong neerleggen Ik kan alleen nog maar s...