Steeds vaker lees ik in wetenschappelijke berichten dat wij NIET zelf ons brein sturen. Het brein volgt (o.a.) ingesleten paden uit de vroegste jeugd en volgt ook signaaltjes die vanuit de lichaamscellen afgegeven worden aan de hersens, omdat die cellen a.h.w. geconditioneerd zijn door ervaringen in onze vroege jeugd. Dat bepaalt hoe wij situaties beoordelen en de waarde die wij toekennen aan negatieve situaties/mensen. Dat onderscheidt beschadigde mensen van niet beschadigde mensen. Het is dus geen psychologisch proces, maar een biochemisch proces! Met andere woorden:
Vrouwen als ik DEUGEN, wij zijn GOED zoals we zijn, wij mogen ZIJN zoals we zijn en wij verdienen respect omdat we al vele decennia overleven met verdriet in onze cellen!
Anders zijn is heel normaal
of je nu druk of juist een stille bent
Ieder mens spreekt zijn eigen taal
en heeft een ander temperament
Je hebt mensen die staan stevig als graniet
anderen meanderen als een stromende rivier
door tijden van ontroostbaar diep verdriet
maar houden een zee van hoop in het vizier!
Elk mens heeft zijn eigen lessen en verhalen
maar ook talent dat mag worden gezien
we kunnen voor een ander niet bepalen
wat goed is, wat hoort en zou moeten, bovendien
Ik ben niet geboren om een ander te behagen
ik ben hier om mijn eigen weg te gaan
toch moet ik jouw oordeel steeds verdragen
en het keurslijf trekt men ook steeds strakker aan!
Als ik lach, is het altijd te hard
als ik huil, zegt men onomwonden
'vlindermensen zijn altijd verward,
jullie vleugels moeten vast worden gebonden.'
Maar ik ben hier om te vliegen en te dansen in de zon
als ik maar uit het dal van je kritiek opklimmen kon
dat zure calvinisme, van iedereen is gek
van alle mensen die anders zijn, lijd jij zelf het meest gebrek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten