Voor ik moeder werd, was ik bang dat 'dingen' zich zouden herhalen. Ik wilde het zo graag anders doen, beter doen. En ik was geen perfecte moeder. Dat is niemand. Want we zijn allemaal in de eerste plaats mens. En de omstandigheden waaronder ik mijn kind groot heb moeten brengen waren verre, verre van ideaal. Maar alles wat ik heilig geloofde en waarnaar ik ook heb gehandeld is uitgekomen en bewezen: stop liefde in je kind en er komt iets moois uit!
Deze schreef ik twee jaar geleden. Over de 'grunsj' is ze inmiddels alweer heen gegroeid.
Mijn dochter, die is grunsj
van het ontbijt tot aan de lunsj
Maar van de thee tot het diner
leest ze graag de odyssee.
Ze droomt van paarse haren,
van creepers waar je mee kunt varen
En bij de patat met appelmoes
wil ze piercings en tattoos.
Oversized, dat is is haar maat,
als het maar lekker grunsjie staat
Skinny broeken, slobberhemd
truien waar je bekant in zwemt
en de licht ontstemde blik
van een coole grunsjie-chick
Eén die moedig voor zichzelf staat,
over bands en filosofen praat
Maar in haar bed, buiten het zicht
nog steeds tussen haar beren ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten